Unia Europejska
Starcia na osi Londyn- Bruksela w kwestii pobrexitowych relacji Wielkiej Brytanii z Unią Europejską porządku. Brytyjski negocjator ds. brexitu, David Frost określił propozycję porozumienia dotyczącego przyszłych relacji handlowych między obiema stronami jako umowę „niskiej jakości”. Zasugerował swojemu unijnemu odpowiednikowi, Michaelowi Barnierowi, ponowne przemyślenie złożonej oferty, twierdząc, że umowa nie uwzględnia charakterystycznych dla brytyjskiego prawa elementów precedensowości.
Stosunkowo duża liczba państw członkowskich Unii Europejskiej powoduje, że mamy do czynienia z mnogością modeli koordynacji polityk europejskich – każde państwo dostosowuje bowiem sposób koordynacji do swoich administracyjnych tradycji i potrzeb wewnętrznych. Wszystkie te modele mają jeden cel – zapewnienie koordynacji, jednak zazwyczaj dość znacząco się od siebie różnią. Nie oznacza to jednak, że istnieje jeden słuszny schemat organizacji administracji państwowej, który pozwalałby na efektywne osiągnięcie zamierzonego celu. Każdy z tych unikalnych modeli może tak samo dobrze spełniać swoje funkcje, choć w inny sposób, dostosowując się do warunków krajowych.
UNIA EUROPEJSKA
Kolejne tygodnie upływają pod hasłem Covid-19. Wspólnota Europejska podejmuje więc rękawice - i dalsze decyzje.
Hiszpania
Czteroetapowy plan stopniowego odmrażania gospodarki hiszpańskiej to nowa strategia rządu Pedro Sancheza zapowiedziana w zeszłym tygodniu. Etap zerowy rozpoczął się oficjalnie 4 maja, oznacza to możliwość wznowienia działalności restauracji poprzez wydawanie jedzenia na wynos, uprawianie sportu na zewnątrz, wychodzenie na spacery, a także możliwość skorzystania z usług fryzjerskich. Nie dotyczy on jednak niektórych Wysp Kanaryjskich i Balearów, zostały zwolnione z „zerowego” etapu rezygnowania z obostrzeń – dotyczy ich od razu faza pierwsza. Dla reszty zostanie ona wdrożona najwcześniej 11 maja, jej rozpoczęcie uzależnione jest od ewentualnego przyrostu zachorowań po fazie zero. Faza pierwsza przewiduje otwarcie mniejszych sklepów i wprowadzenie specjalnych godzin zakupowych dla seniorów. Otwarta zostanie większość hoteli, będzie można spotkać się również w gronie osób zamieszkujących tę samą prowincję. Faza druga przewiduje otwarcie restauracji z ograniczeniami przyjmowanych klientów, a także otwarcie kin czy teatrów. Możliwa będzie nawet organizacja publicznych wydarzeń w plenerze z limitem 400 uczestników. Ostatni etap przewiduje łagodzenie wszystkich istniejących do tego czasu obostrzeń, mają być one stopniowo dostosowywane do sytuacji, liczby zachorowań i przestrzegania zasad przez społeczeństwo. Od 4 maja w Hiszpanii obowiązuje także obowiązek noszenia maseczek podczas podróży transportem publicznym.
Norwegia
Norweski Instytut Zdrowia Publicznego rozważa skrócenie okresu kwarantanny z 14 do 10 dni.
Francja
Emmanuel Macron wygłosił czwarte w ciągu miesiąca przemówienie do narodu francuskiego, ogłaszając, że trwająca od 17-ego marca ogólnokrajowa kwarantanna zostaje przedłużona do 11-ego maja br. Prezydent dodał, że „zasady przyjęte przez rząd będą musiały być nadal przestrzegane. Wykazują się one efektywnością i nie powinny być ani zaostrzone ani osłabione.”
Unia Europejska to polityczno - gospodarczy sojusz 27 państw członkowskich. Jako organizacja międzynarodowa funkcjonuje od 1 grudnia 2009 roku na mocy Traktatu z Lizbony. Jednym z elementów polityki Unii Europejskiej jest Wspólna Polityka Bezpieczeństwa i Obrony. Dzięki staraniom państw członkowskich jest ona stopniowo rozwijana. Istotnym osiągnięciem jest Traktat z Lizbony. W myśl jego przepisów utworzono: Europejską Służbę Działań Zewnętrznych oraz stanowisko Wysokiego przedstawiciela Unii ds. Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa. Rozwój tego kierunku wskazuje twórcom Wspólnej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony nowe cele oraz różne problemy. Cechą specyficzną tej polityki jest to, że powstała z połączenia dawnego I i II filaru Unii Europejskiej. Na ich styku pojawiają się sprawy, które mają charakter międzynarodowy i ponadrzędowy.
Unia Europejska
„Jeżeli kiedykolwiek miał nadejść czas dla skoordynowanej wspólnej reakcji Europy opartej na solidarności, to jest to właśnie teraz.” – powiedział premier Irlandii Leo Varadkar w wywiadzie dla Euronews z 7-ego kwietnia. Jedną z inicjatyw solidarnościowych popieranych przez irlandzkiego przywódcę jest wsparcie strefy euro poprzez „obligacje koronawirusowe”, za którymi opowiadają się równie silnie Włochy, Hiszpania, Portugalia i Francja – kraje obecnie najbardziej dotknięte epidemią. Z drugiej strony takiemu ruchowi stanowczo sprzeciwiają się Niderlandy, Niemcy, Austria i Finlandia, które nie chcą brać na siebie ciężaru odpowiedzialności za nadchodzący kryzys finansowy. Oznaczałoby to bowiem, że musiałyby one pomóc ożywić gospodarkę na Południu Europy, gdzie znajdują się najbardziej zadłużone kraje Unii Europejskiej. Varadkar krytykuje dalej przywództwo unijne, mówiąc, że „od momentu pojawienia się zagrożenia koordynacja na poziomie europejskim była bardzo słaba”. Solidarność nie jest obcym pojęciem dla premiera Irlandii – otóż zadeklarował on dzień wcześniej, że częściowo powróci do praktyki lekarskiej, aby wesprzeć system zdrowia. Przed karierą polityczną Varadkar pracował w służbie medycznej przez 7 lat.
Emmanuel Macron nigdy nie przyjmował postawy antyrosyjskiej, mimo że tak go wielokrotnie prezentowały rosyjskie media. Kiedy był ministrem gospodarki i finansów (fr. Ministre de l'Économie, de l'Industrie et du Numérique), opowiadał się za zniesieniem sankcji dla Rosji, a dwa tygodnie po tym, jak został prezydentem, zaprosił do Wersalu Władimira Putina. Prezydent Francji jest także bardzo pozytywnie postrzegany przez mniejszość rosyjską we Francji. Jego otwarta polityka względem Rosji może mieć kilka przyczyn. Jedną z nich są na pewno górnolotne aspiracje objęcia przywództwa w Europie, by móc decydować o jej losach. Współcześnie Macron znacznie ustępuje Donaldowi Trumpowi. Na jego niekorzyść działa także fakt, że kanclerz Angela Merkel usunęła się w cień europejskiej sceny politycznej, a mogłaby znacznie wesprzeć swojego francuskiego sojusznika. Zwłaszcza ze względu na niemiecko-rosyjską współpracę nad Nord Stream 2. Dlatego też prezydent Francji musiał sam przejąć inicjatywę i zdecydować się na działania, które wysunęłyby go na pierwszą pozycję w pozimnowojennej rozgrywce. Zastosował on jednak taktykę otwartej dłoni, która szuka w regionie raczej korzystnego porozumienia aniżeli rywalizacji, do której z perspektywy E. Macrona dążą Stany Zjednoczone.
Wszelkie prawa zastrzeżone © przez Forum Młodych Dyplomatów.